میخوام خیال کنم توی یه مسافرت دلپذیر کنار ساحل نشستم
و به حرفهای دریا گوش میدم
میتونم با صدای بلند بخندم و تموم دردهای دنیا رو مسخره کنم
میتونم هیچکدوم از رفتارهای دلهرهآور آدمها رو جدّی نگیرم،
اصلا خیال کنم توی جادهای که دو طرفش
ردیفِ درختهای افرا و سپیدار ایستادن و
گیسوهای بلندشون رو به دست باد سپردن
قدم میزنم و هیچ خبری از بوق و ترافیک و ماشین و دود نیست !
حالا توی سکوتی عجیب و عمیق میتونم تنهایی بنشینم
و صدها قهوهی موکا بنوشم...
حالا با دلی آروم میتونم هندزفری توی گوشهام بذارم
و به ساختمونهای چهل طبقه فکر کنم!
حالا با خیال راحت میتونم توی اینترنت بچرخم
و هزاران بار ساعت رولکس برنده بشم!
#معصومه_باقری