چند روزی از یکنواختیهای زندگی فاصله بگیر.
از نوشتههایت، از آدمها، از دعوت و مهمانیها،
از تلفنهمراه و پیغامگیرهای مکرر تلفن خانه...
فقط خودت بمان و خودت.
به آدمهای اطرافت فرصت بده تا خودشان دلتنگ شوند .
به آدمها مهلت بده تا خودشان انتخاب کنند.
چند روزی خودت را به هیچکس یادآوری نکن.
ببین چه کسی سراغت را میگیرد؟!
ببین چه کسی قربان صدقهات میرود؟!،
یا چه کسی دلش برایت شور میزند؟!....
همان آدمی که بیدلیل دلتنگت میشود و سراغی از تو میگیرد
همان کسی که بیهیچ بهانهای به تلفنهمراهت زنگ میزند
همان که وسط گرفتاریها و مشغلههایش حال تو را میپرسد
همانی که _ به اجبار _ داخل برنامهاش جا نشدی !
همانی که اولویتش بودی، نه سرگرمی بیحوصلگیهایش...
آن آدم رو نگه دار !
او تنها کسی است که شاید روزی
روی سنگ قبرت گلبرگهای مریم و داوودی پرپر کند!
#معصومه_باقری